Zero Point
Geen begin van iets nieuws
Geen eind
Zero point
De in between
Kiezen voor wat ik nodig heb
Voor wat goed is voor mij
Blijkt intens veel pijn te doen
Demons
Demons in m’n hoofd sluipen naar binnen
Vreten m’n hoofd op
Zakken door naar beneden
Daar in m’n binnenste
Glijden ze naar m’n hart
Daar beginnen ze te knagen
Vreten ze het aan gort
Verschijnt de woede
En het verdriet
De intense pijn van verdriet
En verschijnt het schuldgevoel
En daar verschijnt zij
Mamma
Aan de basis van deze ramp
Ze wilde dat wij bij elkaar zouden blijven
Zonder dat ik dit wist,
of wilde,
werd dit mijn taak
Maar ik faalde
En ik faal nu opnieuw
De donkere dagen voor de deur
De poort naar het verleden gaat ook dit jaar weer langzaam open
Daar hangt ze
Maakt ze de dienst uit
Maar blijft aan de andere kant
Komt me niet redden
Kan niet dichterbij komen om me aan te raken
Kan me niet knuffelen
Kan me geen liefde geven
Kan alleen maar spelen met het licht
Maar al het licht in mij is langzaam verdwenen
Wanhopig zoeken naar het licht in mij
Wachtend in het donker
Totdat deze fase voorbij is
De tijd uitzitten
Dat is het enige dat ik kan doen
Hoe meer ik vecht of vlucht, hoe moeilijker het is en wordt
Dus rest mij niks anders
Dan alleen met mijn bloedende ziel onder mijn armen plaats te nemen in het raam
Daar wacht ik op het teken van mijn licht
Daar zal ik hem uit de lucht vangen
Op de juiste plek terug plaatsen
Om uit zero point te komen