M’n gezicht en voorkant stonden altijd naar het verleden
M’n rug naar de toekomst
Zo bleef ik het verleden vasthouden
om omgekeerd, met m’n rug, de toekomst te bewandelen
Nu staat m’n rug naar het verleden
M’n gezicht naar de toekomst
kijk ik de toekomst tegemoet
en kan daar zoals het hoort bij de toekomst,
nog niks zien
Dat is wat er eng aan is
Het onbekende
M’n rug is nu naar het verleden
Ik voel hem wel
Ik draag en beweeg het achter mij,
met me mee
Maar het zal mij voort duwen
Het omdraaien naar de toekomst is een proces en transformatie die niet zonder slag of stoot gaat
Ik voel de beweging van soms terug keren en dan weer opendraaien
Ik probeer niet van mezelf te verlangen in één keer voor altijd stevig en vast omgedraaid te staan
Deze transformatie heeft deze beweging nodig
En het zal een tijdje zoeken zijn