BLOG

Glazen bol

Ik begin vast te zitten
Me niet goed te voelen
Jij komt bij me
Maar ik kan niet omschrijven wat er gebeurt
Ik zeg; “Ik voel me niet goed”
Jij probeert me naar de bank te brengen
Maar ik stagneer
Paralyzed
Het gevecht begint
Ik wil weer in elkaar zakken op de stoel
Maar ik wil ook met jou mee naar de bank
Het gevecht wordt groter
Waar ik voorheen nog niet in staat was kan ik nu met een groot verzet van binnenin met jou mee naar de bank
Jij houdt me vast
Het verzet groeit opnieuw
Nog meer
Ik heb iets nodig om eruit te breken
Ik zoek
Jij zoekt
We proberen samen te zoeken
Maar ik kan nauwelijks praten
Jij focust op mijn ademhaling
Handen op mijn buik
Rustiger
Maar onrustiger van binnen
Dat opborrelt
Ik heb iets anders nodig
We proberen de druk op mijn lichaam
Iets dat eerder, vaker heeft geholpen
Jouw handen op mijn borst
De druk
Meer druk
Het wilt er niet uitkomen
Ik ben nu in staat te zeggen dat dit het niet is
Jij probeert me op te tillen
Handen bij m’n heupen
Rug kromt hol
Hoofd en nek willen niet los laten
Jij; “Laat het los”
Hoofd en nek laten los
Druk op m’n hoofd
Brengen me bij de verstikking
Triggert mijn pijn
Maar alsnog komt het er niet uit
Dan komt het besef
Ik moet en wil eigenlijk al heel lang, heel de tijd huilen
Voor het eerst kon ik de dagen voorheen zacht zijn en mezelf toestaan alleen te huilen
Het huilen geef ik alleen ruimte
Het mag er voor het eerst zijn
Zonder analyse
Zonder goedkeuring van de oorzaak te weten
Alleen lukt het de laatste tijd een beetje
Maar met iemand is moeilijk
Het besef:
Sanna verstopt zich van binnen
In mij
Ze heeft heel veel verdriet
Maar wilt doen alsof er niks aan de hand is
Stiekem wilt ze wel huilen en vast gehouden worden
Maar ze wilt ook niemand toe laten
Ze vertrouwt niemand
En wilt ook haar kwetsbaarheid niet tonen
Iets dat zij bestempelt als haar zwakte
Al die tijd heeft zij een bol om zichzelf heen gebouwd
Een glazen bol
Een cocoon
Haar bescherming
Waar binnen zij veilig is
Niemand mag daarin
Daar naar binnen
En ze verstopt zich diep in mij
Ze zorgt dat zelfs haar bol niet zichtbaar is
Ze overschaduwt hem
Door haar tactieken in te zetten
Ze lacht en denkt sluw:
Rook maar
Lach maar oppervlakkig
Duw maar mensen weg
Weet maar niet wat te doen
Want dan vind je mij niet
Dan zie je mij niet
Dat is wat zij wilt:
Niet gezien worden
Maar mijn ik nu wilt wel gezien worden
En wilt haar vast houden
En wilt dat anderen haar vast houden
En daar is het gevecht
Maar ze is aan het afbrokkelen
Want eindelijk heb ik haar door
Wat ze aan het doen is
Ik heb haar kunstjes en tactieken door
Dat maakt haar bang
Daarom komt ze nog meer in verzet
Ze is sterk
Oersterk
Zo sterk dat ik haar soms niet aankan
Wanneer ik mijn aanval inzet om haar bol in te breken
Verkrampt mijn lichaam
Deze verkramping aanvallen in mijn lichaam, is mijn gevecht met haar
Het gevecht van en tussen Sanna en ik
Mijn lichaam vindt de rust terug
En dit keer betekent het dat ik niet van haar gewonnen heb
Dat zij gewonnen heeft
En ik verloren
Omdat ik haar bol niet heb kunnen breken om haar op te kunnen pakken
Zodat zij kon huilen
De tranen kwamen er niet uit
Ik werd niet gebroken
Geen loop, want dit keer accepteer ik mijn verlies
Maar met dit inzicht ben ik voorbereid op ons volgende gevecht
Daar waar ze rustig aan het spelen is
Verstopt in haar bol, in mij, niets vermoedend
Dan zal ik toeslaan
Ze zal koppig zijn
Mij weer weg willen duwen
En jou ook
Maar het zal te laat zijn
Omdat ik haar bol gebroken zal hebben
En dan fluistert ze me iets toe:
“Ik ben het licht
Het licht dat jij niet mag zien
Niet mag vinden
Omdat ik jou dit licht nog niet toe vertrouw
Het heeft nog wat tijd nodig
Totdat ik daar ben
Waar zij eigenlijk ook is
Zodat we samen kunnen rond dwarrelen
Zweven
Tussen alles door
Met rust, vreugde en geluk
Want dat licht
Is een immens groot licht”
Dat is wat Sanna eigenlijk is
Ze wacht tot ik het aan kan
Tot ik ben ontwikkeld
Tot ik vol ben
Zodat we samen kunnen schijnen
Stap voor stap
Want om dit licht te bevrijden
Moet ik haar eerst tackelen
Om haar tranen eruit te laten
En misschien wel haar woede
Haar zwart moet afdruipen
Ze moet verzachten zodat het zwart kan wegvloeien
Om daar bij haar kern, haar licht te komen
En dat is denk ik haar ziel,
mijn ziel

Abonneer je op mijn nieuwsbrief

KvK. 60752505
© Rosanna ter Steege | Privacyverklaring

Made by Merichei

UIT|EEN|VAL II
Klooster theater woerden

A dance theatre performance about dissociation
by Rosanna ter Steege & Yassine Belghanch